U wszystkich gatunków zwierząt, łącznie z człowiekiem, estrogen przyczynia się do redukcji poziomu lęku i strachu - w porównaniu z samcami, poziom ten jest bardziej redukowany. W konsekwencji agresja defensywna oraz walka są znacznie rzadziej wybieranymi przez samice strategiami obrony. Dlatego kastracja kotki lub suczki wykazującej zachowania lękowe może pogłębić lęk i/lub spowodować, że stanie się ona agresywna. Samice kastrowane przed osiągnięciem dojrzałości płciowej wykazują tendencję do problemów z zachowaniem, mają też predyspozycje do zaburzeń lękowych. Jednym z potencjalnych skutków kastracji jest zjawisko wzrostu agresji u suk dominujących i wyjątkowo pewnych siebie. Ostatnie doniesienia mówią o zmienności nastrojów i zwiększeniu agresji, a także o zmniejszeniu aktywności u psów użytkowych. Powyższe problemy dotyczą zwłaszcza samic kastrowanych bardzo wcześnie. Ponadto, u suk w okresie dwóch miesięcy od cieczki, nawet jeśli nie doszło do zapłodnienia, następują charakterystyczne dla porodu zmiany hormonalne. Są one związane są z odczuwaniem irytacji i wzmożonego lęku, mogą także przyczyniać się do zachowań agresywnych. O ile w tej sytuacji kastracja może być korzystna, o tyle ważne jest, aby nie przeprowadzać zabiegu wcześniej, niż po trzech miesiącach od wystąpienia cieczki, ponieważ duża rozbieżność między obecnością progesteronu a jego brakiem wynikającym z kastracji, może przyczynić się do utrwalenia tych stanów emocjonalnych.
Bibliografia:
1. Kurs dyplomowy COAPE 2021/2022.
2. Gruszczyk K., Behawioralne konsekwencje kastracji kota, Czasopismo Animal Expert, Nr 15 (Styczeń 2020).
3. Greynest, Kastracja psów czy suk: https://www.greynest.com/o-rasie-wilczarz-irlandzki/zdrowie/profilaktyka-i- przydatne-informacje/1-cienie-i-
4. Łapińska J., Wpływ kastracji i sterylizacji na zachowanie psów, Czasopismo Animal-Expert, Nr 7 (Wrzesień 2018).
Commentaires